Mετά τον Σασα Βουγιασιτς και τον Γκρεγκ Πόποβιτς, άλλος ένας αστέρας του μπάσκετ κατέχει πλέον ξεχωριστή θέση στις καρδιές των φίλων της σελίδας. Ο λόγος για τον Ντουέιν Γουέιντ, ο οποίος πρόσφατα έβγαλε προς πώληση το πρώτο δικό του κρασί. Το "Wade", από τον παραγωγό "DWade Cellars", είναι ένα καλιφορνέζικο Cabernet Sauvignon από τη Μέκκα των Αμερικάνικου αμπελώνα Napa Valley.
Τα Cabernet από αυτή την περιοχή αγαπητοί φανζ, είναι πιο φρουτώδη και πιο εκρηκτικά σε σχέση με τα αντίστοιχα εμβληματικά του Μπορντό, τα οποία διακρίνονται από περισσότερη φινέτσα και πιο τραχιά αρώματα στη μύτη. Επίσης, στη Napa το cabernet μπορεί να είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για το περιεχόμενο του μπουκαλιού, σε αντίθεση με το αντίστοιχο γαλλικό, το οποίο παίζει κυριαρχικό ρόλο σε μπορντολέζικα blends.
Μην είστε δευτεράντζες ακούστε με.
Το νεοσυστηθέν "2012 Wade Napa Valley Cabernet Sauvignon" είναι αυτή τη στιγμή διαθέσιμο μόνο στην αγορά της Κίνας αλλά θα παρακολουθούμε στενά την πορεία του μήπως πέσει καποιο μπουκάλι στα χέρια μας. Δυσκολο, ειδικά αν αναλογιστώ πως έστειλα εκατό τουή στον Βουγιασιτς για το Aleksandar και πήρα περίπου ο,τι πήραν οι Μάβερικς από τον Ντιάντρε Τζόρνταν. Ο Πόποβιτς ως γνωστόν δεν διαθέτει στην αγορά το Rock and Hammer (για το οποιο έχουμε γραψει αναλυτικα παλιοτερα), αλλά πίνει το αγαπημένο του Pinot Noir σε κύκλο γνωστών και φίλων.
Τελος πάντων, όλο και κάποιος μπάρμπας ενός Ελληνα μπασκε(τ)μπολίστα θα φτιάχνει κανένα ξύδι στην υπόγα του, συνεπώς ίσως δοκιμάσουμε από αυτό. Ως γνωστόν, "το κρασί που φτιάχνει ο θείος μου στο κελάρι του δεν το έχεις ξαναπιεί". Φυσικά και όχι, αφού το βάζω στη σαλάτα.
Οι Βουγιασιτς και Πόποβιτς πάντως θα μπορούσαν να καταλήξουν στον φετινό ΠΑΟ, σουτέρ ο ένας, ασίσταντ ο άλλος. Ο Τζόρτζεβιτς δείχνει να σέρνει τον χορό τον -ιτς, τον συγχρονισμό του οποίου χαλάει μέχρι στιγμής το "α" στο τέλος της λέξης Ραντουλιτς. Αυτά, για να σοβαρευτούμε, δεν είναι καλά σημάδια, και ελπίζω στον νέο κοουτς των πράσινων να βγει ο σχεδιασμός, όπως τον έχει στο μυαλό του. Πλεονέκτημα του σίγουρα αποτελεί η γνώση των παικτών και η χημεία του μαζί τους, όμως από την άλλη κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει πως ο Κουζμιτς (ανεξαρτήτως αξίας), δεν είναι ίδιου τύπου παίκτης με τους Τάιους και Λάσμε.
Τι στ'αλήθεια ήταν η επιθυμία του Τζόρτζεβιτς σε ο,τι αφορά τη στελέχωση? Να έχει έναν αθλητικό σέντερ που να μπορεί να αμυνθεί και πιο έξω από τα όρια της ρακέτας ή να φτιάξει δίδυμο δύναμης και ύψους? Εχω κάπως μπερδευτεί, αλλά πιθανώς εκείνος ξέρει καλύτερα, και θεωρεί πως οι δεδομένες αμυντικές τρύπες θα μπορούν να καλυφθούν με συγκεκριμένη δουλειά. Εκτός αν υπάρχει κάτι έξτρα στον μεταγραφικό ορίζοντα.
Ο Κούζμιτς, στον οποίο αφιερώνουμε το σημερινό Cabernet του Γουέιντ, είναι ένας καλός παίκτης με τεράστιο άνοιγμα χεριών, ο οποίος μπορεί να τρομάξει οποιονδήποτε πέσει επάνω του μέσα στη ρακέτα. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει αν τελικά δεν πέφτει κανείς πάνω του.
Συνεπής ριμπάουντερ, συνεπής στα τελειώματα γύρω από τη στεφάνη και σε κάποια ημι-hook (sic) από λίγο μακρύτερα, αλλά χωρίς το κάτι παραπάνω σε ρεπερτόριο κινήσεων όταν βρίσκεται μπλεγμένος σε χέρια αμυντικών. Εχει πάντως αίσθηση της θέσης των συμπαικτών του στο γήπεδο.
Ως γνωστόν, τα ατομικά χαρακτηριστικά λίγο με απασχολούν αν ο παίκτης δεν είναι ο Καλάθης, δηλαδή πιστοποιημένα ένας εξαιρετικός αθλητής του μπάσκετ. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, αυτό που αξίζει να εξεταστεί είναι τι κενά καλύπτει κάποιος στο σύνολο και πώς μπορεί να λειτουργήσει μέσα σε αυτό. Υπό αυτή την έννοια, η επιλογή δείχνει προς το παρόν να μην διορθώνει τα περυσινά αμυντικά κενά στη θέση 5, για την κάλυψη των οποίων ένας άλλου τυπου ψηλός ίσως να ήταν καταλληλότερος. Θα περιμένουμε πάντως να δούμε δυο πράγματα: Πρώτον πώς θα ολοκληρωθεί το ρόστερ και δευτερον την ετοιμότητα του Ραντούλιτσα να "ξεχειλώσει" κάπως τη δράση του, κάτι που ταπεινά θεωρώ πως μπορεί να το κάνει.
Ο Παναθηναικός δεν είναι ακόμη πλήρης και χρειάζεται σίγουρα πινελιές εκρηκτικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου